Sgt. Kenneth Herbert Dobb
19 jaar Ruislipp
De Blenheim wordt gevlogen door de 19 jarige Kenneth Dobbs. Hij is de zoon van Herbert Samuel Dobb, en van Gladys Victoria Dobb, ze wonen in Ruislip, Middlesex.
Ken stijgt om 6:50 van Oulton op met als missie om bij Bremen het spoor aan te vallen. Als de beschermende bewolking boven Nederland dunner wordt worden de 6 Blenheims terug naar Engeland geroepen. Dobbs vliegt dan al boven Noord Holland en wordt door Richard Woick nog voor hij om kan keren in een kort vuurgevecht neergehaald.
18 Augustus, één dag voor zijn dood, schrijft Kenneth vanaf zijn basis onderstaande brief aan zijn moeder:
Dear Mum,
Thanks very much for your letter and I have only just replied because I have only just received it owing to being away for a few days. I can’t tell you about it in a letter, but I have been having some hectic times. Thanks for the photograph of Marian – it is very pretty, isn’t she? I you don’t make her have pigtails and boots she’ll be a good-looking girl when she grows up. I’m glad you managed to get a bit of a rest during Dad’s holiday. And I hope he is getting better. Thank Phil for his letter and I am sorry I have not sent Brian anything yet but as I said before I don’t know whether I have been standing on my head or my feet for the last few days. I have been meaning to send you some money for some while, but I can’t get out to catch the Post Office open. To register a letter. It shuts at 6.30 pm here but I’ll send some as soon as I can get to the P/O and include some for Brian.
We are not at Horsham now – we are living in a large mansion in the country that used to belong to Anne Bolijn and her ghost still haunts it – but the place is secret, and our letters must still be addressed to Horsham and they are brought here daily by car. We all wish we could get some leave, or we shall crack up under the strain – seeing your friends disappear one by one each day.
Well, bye bye for now – I will keep worrying for leave until I get it and I’ll crash (??) if I don’t.
Love Ken
Ken"s moeder zal de profetische brief hebben ontvangen wanneer haar zoon al zijn graf in de Beemsterpolder heeft gevonden...
Sgt. Alexander Morrison Pillans
Lanark
De 18 jarige Alex Pillans vliegt als boordschutter in de Blenheim. Volgens ooggetuigen wisselde hij nog een aantal schoten met de aanvallende Messerschmit uit maar hij kon niet voorkomen dat beidde motoren van de Blenheim in brand werden geschoten. Ook hij vond een veldgraf aan de Zuiderweg. Zijn vader zocht in de oorlog nog contact met de ouders van de andere crew leden in een poging om meer over het lot van zijn, toen al overleden, zoon te achterhalen.
De twee eerste oorlogsslacht offers in de Beemster
Dobbs en Pillans zijn al drie maanden na de Duitse invasie in Nederland de eerste dodelijke slachtoffer in de Beemster. Zoals aan Marie van Kempen door de Duitse officier die een uur na de crash ter plaatse was wordt gezegd: "en het zijn nog maar de eerste..."
De ouders van beide jongens worden van hun vermissing op de hoogte gebracht. Zie de telegram hiernaast. De vader van Pillans probeert via de ouders van Dobb meer te weten te komen.
Zo vroeg in de oorlog worden de jongens niet door de Duitsers geborgen. Ze worden blijven herdacht in een van de weinige veldgraven in Nederland. Overigens schrijft de toenmalige Burgemeest van de Beemster, Ninaber, in zijn dagboek dat de lichaamsdelen over het land verspreid lagen...
Andrew Stevenson
Geboren 24/8/1915 Ashington, Northumberland
De enige overlevende van de Blenheim R 3892
Al vroeg in Dienst
Aan parachute ontsnapt
Is als enige van de crew al voor de oorlog in dienst bij de RAF gegaan. Dat blijkt ook uit zijn, lage, registratie # : 516667 (recruitement pre- 1938 als AirCrafthand II)
Ook na de oorlog blijft hij bij de RAF en gaat in 1962 op eigen verzoek met pensioen als Luitenant. Andrew zal uiteindelijk 93 jaar oud worden en sterft in 2009.
Andrew is de oudste van de crew en weet als enige op tijd de cockpit te verlaten. Hij komt echter met zijn parachute vast te zitten in een boom en wordt de arbeiders op het land bevrijdt. Zijn vliegercap blijft achter bij zijn helpers. 45 jaar late zal hij deze weer terugkrjigen van de familie Bakker.
Prisoner of War voor 5 lange jaren
Bezoekt in 1985 het veldgraf
Andrew wordt reletief vroeg in de oorlog krijgsgevangen gemaakt. Hij heeft POW nr 230. Zoals op zijn persoonskaart te zijn maakt hij de vijf oorlogsjaren diverse Stalags mee en komt in 1945 eindelijk vrij.
In 1985 bezoekt Andrew de herdenking die jaarlijks door de RAFA Amsterdam wordt georganiseerd. Hij ontmoet daar ook zijn Beemster Helpers.
Het bezoek is onderwerp van een documentaire van Gewest tot Gewest Deze documentaire is niet rechten vrij maar is wel bij ons in bezit.
Bevrijding van Stalag luft 357 april 1945.
Andrew Stevenson was hierbij en zou op de foto kunnen staan
We hebben je toestemming nodig om de vertalingen te laden
Om de inhoud van de website te vertalen gebruiken we een externe dienstverlener, die mogelijk gegevens over je activiteiten verzamelt. Lees het privacybeleid van de dienst en accepteer dit, om de vertalingen te bekijken.