Er werd gebeld. Het is natuurlijk een lange gang een meteen komt dat malle ventje dat komt daar aangelopen met nog zo een paar.  “heb ik gedaan” Ik denk daar moet je nog groos op zijn twee van die jongen mannen dood maken. Vind je dat niet erg? Ik kon hem wel.

En toen kwamen er nog meer van die hoge heren. Ik zei hoe verschrikkelijk ik het vond, één klopte op mijn schouder en zei “dit is nog maar het begin” 

Een tweede bijna-ooggetuige over hetzelfde voorval: “Vanmorgen om ongeveer 8 uur was er het geluid van vliegtuigen die in onze nabijheid op elkaar vuurden. Een van de machines stond in brand en verdween in de richting van de Zuiderweg en stortte daar neer. Een vliegenier sprong er met zijn parachute uit. Duidelijk zag je het scherm zich ontplooien en neerdalen.

Tussen het geboomte steeg rook omhoog, en we zagen het vliegtuig dat geschoten had in westelijke richting verdwijnen. Naar de Zuiderweg, waar het wrak van het vliegtuig op het erf van Van Kempen lag te branden. Er was reeds zeer veel publiek. Ook de brandweer en ziekenwagen waren ter plaatse. Het bleek dat de twee andere inzittenden om het leven waren gekomen. Het terrein werd afgezet wegens mogelijk gevaar van niet ontplofte bommen. Een paar arbeiders die tijdens de neerstorting op het erf werkten hadden zich het leven gered door in de sloot te springen. Een melkrijder van Schoenmaker, Jaap de Hart, die net langs de weg reed, had stukken modder en blik op zijn wagen liggen. Hij was hevig geschrokken en heeft bij ons een paar borrels gedronken om wat bij te komen”.